Jabłko, dynia, miód – produkty o których przypominamy sobie jesienią. A że o tej porze roku są najlepsze warto poznać ich właściwości zdrowotne i włączyć je do swojej diety. Jak dla mnie – jesienne hity.
Jabłka – powszechnie spożywane, mają zarówno właściwości odżywcze jak i zdrowotne. Są niskokaloryczne, bogate w błonnik, dzięki czemu poleca się je osobom odchudzającym się. Zawartość błonnika pokarmowego pod postacią związków pektynowych powoduje, że jabłka usprawniają trawienie i regulują florę bakteryjną jelita grubego. Poleca się je przy zaparciach i nieżytach jelit. Zaleca się zjadanie tego owocu ze skórką, gdyż jest ona szczególnie bogata w pektyny.
Jak dowodzą badania naukowe jabłka działają korzystnie na serce, obniżają poziom cholesterolu we krwi, obniżają ciśnienie tętnicze, wykazują też słabe działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne. Są szczególnie polecane osobom chorującym na cukrzycę i insulinooporność. Mają niski indeks glikemiczny, czyli nie powodują gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi, kontrolując przy tym wydzielanie insuliny. Dzięki zawartości kwasu chlorogenowego mogą pomagać w ochronie przed nowotworami. I to wszystko dzięki „pospolitym” jabłkom.
Dynia – niestety chyba niezbyt popularna u nas, zaczyna być widoczna przy okazji Halloween. Warto docenić jej walory zdrowotne i nie traktować tylko jako jesienną ozdobę domów.
Dynia jest szczególnie bogata w beta-karoten, przeciwutleniacz pomocny w zapobieganiu takim problemom jak choroby oczu, nowotwory, choroby serca i układu krążenia w tym miażdżycę, a także chroni przed powikłaniami typowymi dla długotrwałej cukrzycy. Dynia to także spora dawka błonnika, potasu, magnezu, wit. C i E a przy tym jest niskokaloryczna.
Jest na tyle wszechstronna kulinarnie, że można ją przygotowywać zarówno na słodko jak i wytrawnie pod postacią: zapiekanek, zup, ciast, muffinek, placków.
Miód naturalny – jaki napój kojarzy się najbardziej z okresem jesienno-zimowym? Bezapelacyjnie gorąca herbata z miodem. Jednak dla miodu dodanie go do gorącego płynu to morderstwo. Traci on w ten sposób wszystkie swoje właściwości prozdrowotne, a staje się jedynie środkiem słodzącym. Lepiej dodawać go do ciepłych napojów, których temperatura nie przekracza 40 stopni C.
Miód zawiera oprócz cukrów enzymy, kwasy organiczne, składniki mineralne takie jak wapń, fosfor, potas, witaminy, olejki eteryczne i związki hamujące wzrost drobnoustrojów chorobotwórczych jak inhibina i acetylocholina. Cała ta kombinacja składników powoduje że miód ma oprócz właściwości odżywczych także walory lecznicze. To w jakich schorzeniach dany miód może nam pomóc zależy w pewnym stopniu od tego z jakich roślin pszczoły zbierały nektar.
Miód może być pomocny przy: chorobach serca i całego układu krążenia (gryczany, spadziowy), przeziębieniach i infekcjach górnych dróg oddechowych (lipowy, akacjowy), problemach z trawieniem, wątrobą i woreczkiem żółciowym (rzepakowy), niedoborach składników mineralnych, stanach zapalnych nerek i układu moczowego (wrzosowy). Ogólnie miód jest lekkostrawny, działa uspokajająco i nasennie, wspomaga nasz układ odpornościowy w walce z infekcjami oraz wzmacnia organizm szczególnie po przebytych chorobach. Jako że żelazo z miodu jest bardzo łatwo przyswajalne i 60% wykorzystywane do produkcji hemoglobiny poleca się miód osobom zagrożonym niedokrwistością. Nie zaleca się podawania miodu dzieciom poniżej 1 roku życia.
